19. Niecodzienny widok.

Chris po bitwie wrócił do domku razem ze swoim rodzeństwem. Do ogniska zostało jeszcze trochę czasu więc postanowił iść pod prysznic by się odświeżyć. Po wyjściu z toalety udał się z powrotem do dziewiątego domku i zagłębił się w rozmowę ze swoimi współlokatorami.

- Świetna bitwa – powiedziała Zoria susząc swoje długie włosy ręcznikiem.

- Tak odjazdowa – przytaknął Harley siadając koło Chrisa – najlepszy był widok wiszącej do góry nogami Clarisse – zaśmiał się

- I Annabeth – dodała Miria.

- Tak to prawda... Oriana bosko je urządziła – zaśmiał się Charles – hmm... - spojrzał na Chrisa.

- Co? - zapytał zdziwiony czując na sobie spojrzenie grupowego.

- No więc... co cię łączy z Orianą?

- Z Orianą? - zapytał zaskoczony – jesteśmy przyjaciółmi...

- Już bo ci uwierzymy... – oznajmił Jake

- No naprawdę... Przyjaźnimy się już jakieś 6 lat...

- Czyli nie jesteście razem? - zapytał dziwnie podekscytowany Harley.

- Nie no co ty. Nie jesteśmy razem...

- Super! - wykrzyknął i wstał ze swojego miejsca – czyli mogę do niej zarywać – ucieszył się.

- Tylko spróbuj... - zagroził Chris wstając z miejsca.

- Ej, spokojnie tylko żartowałem – zaśmiał się i usiadł rozbawiony na swoim miejscu. Chris przyjrzał mu się podejrzliwie.

- Nie martw się jesteśmy rodzeństwem... nie podbieramy sobie dziewczyn – zaśmiał się Charlie. Rozmawiali tak jeszcze aż nadszedł czas ogniska. Wyszli i ruszyli razem z innymi domkami kierując się w stronę ławek przy ognisku. Po chwili rozbrzmiały śpiewy. Chris rozglądał się za przyjaciółką jednak nigdzie jej nie dostrzegł za to zauważył Thalię, do której postanowił podejść.

- Hej Thalia nie widziałaś może Oriany?

- O hej Chris – odwróciła się w jego stronę – niestety jej nie widziałam... Ale powinna gdzieś tu być.

- No właśnie jej nie ma...

- To zapytaj Percy'ego, pewnie on będzie wiedział – odezwała się stojąca obok niej Annabeth.

- Percy'ego też nigdzie nie widzę – odpowiedział.

- Jak to go nie ma? - zapytała zaskoczona córka Ateny rozglądając się.

- Muszą gdzieś tu być – Thalia rozejrzała się dostrzegając Chejrona.

- Chodźcie – ruszyła w stronę centaura ciągnąc za sobą Annabeth i Chrisa. Podeszła do koordynatora zajęć.

- Chejronie nie wiesz może gdzie jest Oriana i Percy? Szukamy ich.

- Oriana i Percy?

- Tak. Nie możemy ich nigdzie znaleźć – wtrącił Chris.

- Tu ich nie ma...

- Jak to tu ich nie ma? To gdzie są? Wyszli poza obóz? - Annabeth zbombardowała centaura pytaniami.

- Annabeth uspokój się, nigdzie nie wyszli nadal są w obozie.

- To gdzie oni są? - zapytała Thalia.

- Jak ich ostatni raz widziałem szli z Tysonem na plażę.

- Na plażę? - zapytał zdziwiony Chris.

- Chodźcie idziemy – oznajmiła Thalia i zaczęła iść w stronę plaży. Chris i Annabeth podążyli za nią.

- Nie radzę – powiedział jeszcze Chejron nim zdołali od niego odejść.

- Dlaczego? - zapytała podejrzliwie Annabeth jednak nie uzyskała odpowiedzi. Dochodząc do plaży w oddali zauważyli na niej cztery postacie. Cyklopa, Percy'ego, Orianę oraz jakiegoś mężczyznę. Annabeth zatrzymała się. Pozostali spojrzeli na nią.

- Co jest? - zapytał Chris.

- Chejron miał rację. Nie powinniśmy tu przychodzić.

- Co? Dlaczego? - zapytała Thalia.

- To Posejdon.

Chłopak i punkowa dziewczyna spojrzeli jeszcze raz w stronę plaży. Stali tak przyglądając się jak Percy i Tyson odchodzą zostawiając Orianę i Posejdona, którzy przez chwile rozmawiają a następnie Posejdon znika z Tysonem.

- Chodźcie wracamy – odezwała się nagle Thalia i zaczęła odchodzić. Annabeth i Chris podążyli za nią wracając na ognisko. Chłopak całą drogę zastanawiał się o czym Oriana rozmawiała z ojcem jednak nie chciał być wścibski, dlatego postanowił o to nie pytać. Cała trójka podeszła do ławki niedaleko ogniska i usiadła.

- To teraz czekamy... Zaraz powinni tu być – odezwał się Chris.

- Tak – przytaknęła zamyślona Thalia.

***

Kiedy doszliśmy już na miejsce zauważyłam, że Chris siedzi przy Thalii i Annabeth.

- Chodź tam - pociągnęłam Percy'ego do stolika.

- Hej – przywitałam się – stało się coś?

- Hej, nie nic – odpowiedział mi Chris.

- Siadajcie – Thalia spojrzała na nas zamyślona natomiast Annabeth zmierzyła mnie wzrokiem wstała i odeszła.

- A tej co znowu? - zapytałam sama siebie. Po chwili do naszego stoliku przysiadło się jeszcze kilka osób. Rozmawialiśmy i śmialiśmy się aż usłyszeliśmy dźwięk konchy. Obserwowałam Annabeth i postanowiłam jutro z nią porozmawiać. Muszę się dowiedzieć o co jej chodzi. Wróciłam z bratem do domku. Było w nim tak pusto bez Tysona. Przebrałam się, odświeżyłam i położyłam na łóżku spoglądając w stronę okna.

- Dobranoc Percy.

- Branoc – odpowiedział i po chwili usłyszałam jak cicho pochrapuje. Uśmiechnęłam się. Wspaniale jest mieć brata. Zasnęłam.